https://www.sandler.com/blog/the-superhero-syndrome-that-causes-sales-managers-to-fail/
Niemand heeft een duidelijk pad naar het beloofde land. Er zijn altijd valkuilen en wegversperringen voor iedereen die ernaar streeft zijn ware potentieel binnen een bepaalde rol te vervullen, vooral voor iemand die een leiderschapspositie ambieert. Je moet dus van tevoren heel duidelijk zijn over deze dynamiek: je zult falen.
Dat is de enige weg naar leren en de enige weg naar meesterschap. Als je je voorstelt dat je een superheld bent, of net doet alsof - de persoon met de juiste antwoorden, altijd - dan zul je andere mensen teleurstellen, jezelf teleur stellen, en je zult niet leren wat je moet leren. Uiteindelijk zul je jezelf overhalen om binnen je comfortzone te blijven door uit angst te blijven herhalen wat er gisteren een soort van goed ging.
De vraag is, zul je leren van je fouten en volhouden? De enige echte mislukking is als je niets doet of niet meer probeert.
Dit is de eerste en potentieel gevaarlijkste misvatting waar opkomende verkoopleiders last van hebben. De misvatting klinkt als volgt: Je bent sterk en effectief als leider in de mate waarin je anderen (of jezelf) ervan overtuigt dat je geen fouten maakt of mag maken. Deze overtuiging is wat veel aspirant-verkoopleiders ertoe brengt om te micromanagen en dat is precies wat carrières als verkoopleider verwoest.
Door de jaren heen heb ik veel succesvolle verkoopleiders gesproken. Ik vraag ze vaak wat zij beschouwen als de grootste fout die ze aan het begin van hun leiderschapscarrière hebben gemaakt. Velen van hen beschrijven een mentaliteit die ik 'de superverkoper' noem. Nieuwe leiders, vooral degenen die uitblonken als verkoopmedewerkers, geloven vaak dat ze onoverwinnelijk zijn en gaan ervanuit dat ze alles en iedereen moeten redden. Ze voelen misschien de behoefte om op elk moment te tonen hoe geweldig ze zijn en aan iedereen in de organisatie te bewijzen waarom ze voor deze baan zijn verkozen boven andere mensen.
Dit is de gedachte: "Twee dagen geleden was ik een collega; nu ben ik de baas, dus ik kan maar beter aan iedereen bewijzen dat ik hier echt thuis hoor." Deze manier van denken is een recept voor micromanagement en een ernstige fout.
Hier is een tijdloos verhaal: Een nieuwe manager wordt naar het kantoor van de vice-president geroepen, die er niet gelukkig uit ziet. De VP zegt: “Ga zitten. Kijk, je was een geweldige verkoper toch?”
“Ja,” zegt de nieuwe manager, met een trots glimlachje.
“En waar kwam dat door?” vraagt de VP.
De nieuwe manager haalt zijn schouders en zegt: “Geen idee. Waarom was dat?”
“Omdat ik me niet met jouw "zaken"* bemoeide.” (*Eigenlijk gebruikte de VP een ander woord, maar je begrijpt het wel)
De glimlach van de nieuwe manager verdwijnt langzaam.
“Dit is de moraal van het verhaal” zegt de VP. “Blijf uit de "zaken" van anderen.”
En daarmee verliet de nieuwe manager de kamer, nadenkend over deze wijze woorden.
Wat bedoelde die VP? Kort gezegd betekent het "buiten de zaken van mensen blijven", dat ze hun eigen auto moeten besturen. Heel af en toe wil je misschien een kortere weg of een cool restaurant aanwijzen die ze onderweg kunnen bezoeken, maar ruk het stuur niet van af terwijl ze rijden. Dat is gevaarlijk. Het kan wrok veroorzaken of erger nog, een cultuur van aangeleerde hulpeloosheid. Beide zullen leiden tot een neerwaartse teamspiraal en een crash. Dat is niet wat je wil.
Je bent geen superheld. Je hebt niet het antwoord op elke vraag of de oplossing voor elk probleem. Zelfs als je dat wel zou hebben, is het niet jouw taak om elke vraag te beantwoorden of elk probleem op te lossen.
Doe de cape af. Ga er niet langer van uit dat het jouw taak is om de boel te redden. Laat iemand anders de held zijn.
Uittreksel van: Making the Climb: From Salesperson to Sales Manager—and Beyond.
Misschien bent u ook geïnteresseerd in: